Pamana ng Pag-ibig kay Jesus

Sa Sweden, may isang konsepto na tinatawag na döstädning, na literal na nangangahulugang “paglilinis bago ang kamatayan.” Ang kaugaliang ito ay humihikayat sa mga tao, lalo na habang sila’y tumatanda, na bawasan ang mga bagay na hindi na kailangan. Hindi lamang ito tungkol sa paglilinis ng kalat, kundi isang paraan upang pagaanin ang magiging pasanin ng mga mahal sa buhay na mag-aayos ng ating mga naiwang ari-arian. Sa madaling sabi, ang Swedish death cleaning ay isang anyo ng pagmamahal—isang regalo na nagpapadali sa buhay ng mga maiiwan.
Bilang mga tagasunod ni Jesus, dumarating din tayo sa puntong iniisip natin kung ano ang ating maiiwan—hindi lang sa anyo ng kayamanan o materyal na ari-arian, kundi ang ating impluwensya at epekto sa iba. Kadalasan, iniisip natin ang pamana sa aspetong pinansyal: mana para sa ating mga anak, donasyon sa kawanggawa, o tulong sa nangangailangan. Bagamat may halaga ang mga ito, ipinakita sa atin ni Jesus ang isang mas malalim na pananaw tungkol sa tunay na pamana.
Sa Kanyang huling mga oras kasama ang Kanyang mga alagad, hindi tungkol sa kayamanan ang Kanyang iniwan kundi pag-ibig. Sinabi Niya sa kanila, “Kung saan Ako pupunta, hindi kayo makakasunod ngayon, ngunit susunod kayo pagkatapos” (Juan 13:36). Bago ito, binigyang-diin Niya ang pinakamahalagang bagay: “Kung paano Ko kayo inibig, gayundin naman, magmahalan kayo” (Juan 13:34). Sa dalawang talata lamang (Juan 13:34-35), apat na beses Niyang binanggit ang salitang pag-ibig o iniibig, na nagpapakita na ang Kanyang pinakadakilang pamana ay pag-ibig.
Binabago ng pananaw na ito ang ating pagkaunawa sa tunay na kahalagahan ng buhay. Totoo na maaaring maging kapaki-pakinabang ang paggawa ng isang uri ng “Swedish death cleaning” sa ating buhay—hindi lamang sa pagbawas ng mga bagay sa ating tahanan, kundi sa pag-aalis ng mga bagay na hindi mahalaga sa ating puso at isip. Dapat tayong tumuon sa pinakamahalagang pamana na maiiwan natin: ang ating pag-ibig kay Jesus at sa ating kapwa.
Kapag dumating ang panahon at tayo’y maalala ng iba, nawa’y hindi ito dahil sa mga materyal na bagay na ating naiwan, kundi dahil sa pag-ibig na ating ipinadama—ang pag-ibig ni Cristo na nagniningning sa ating buhay. Ito ang pinakamahalagang mana, isang kayamanang hindi kumukupas o nawawalan ng halaga. Binibigyan nito ng bagong kahulugan ang salitang “naiwan.”