Pagtugon sa Kabutihang-loob

Nang makatanggap si Lydia ng $10,000 mula sa mga hindi kilalang nagbigay, kaunti lamang ang ginastos niya para sa sarili. Sa halip, nagbigay siya ng bukas-palad na mga regalo sa kanyang mga katrabaho, pamilya, mga biktima ng baha, at mga kawanggawa. Hindi niya alam na siya ay bahagi ng isang pag-aaral na sumusubaybay sa kung paano tumugon ang dalawang daang tao sa isang regalong $10,000 na ipinadala sa kanila sa pamamagitan ng bank transfer nang walang anumang kundisyon. Natuklasan ng pag-aaral na mahigit sa dalawang-katlo ng perang natanggap ay ipinamahagi sa iba. Ibinahagi ang kwentong ito ni Chris Anderson, pinuno ng TED nonprofit media organization, at kanyang sinabi, “Lumilitaw na . . . tayong mga tao ay likas na tumutugon sa kabutihang-loob sa pamamagitan ng kabutihang-loob din.
Sa Banal na Kasulatan, makikita natin na kapag namumuhay ang mga tao nang may kabutihang-loob, ipinapakita nila ang puso ng Diyos na lumikha sa kanila. Mula pa sa simula, ipinakita na ng Diyos ang Kanyang masaganang pagkabukas-palad—sa paglikha ng isang mundong puno ng kagandahan at panustos, sa pagpapanatili ng buhay, at sa malayang pagbibigay ng Kanyang pag-ibig sa lahat. Siya ay mapagbigay, mahabagin, at mabuti, hindi lamang sa ilan kundi sa lahat—kahit pa sa “mga hindi marunong magpasalamat at masasama” (Lucas 6:35). Ang Kanyang pag-ibig ay hindi nakabatay sa kundisyon, at hindi lamang para sa mga kumikilala sa Kanya. Sa halip, patuloy Niyang ibinubuhos ang Kanyang biyaya, nagbibigay ng ulan sa mabubuti at masasama, nagbibigay ng hininga sa lahat, at nag-aalok ng kaligtasan sa mga lumalapit sa Kanya.
Dahil sa walang hanggang kabutihang-loob ng Diyos, tinawag ni Jesus ang Kanyang mga tagasunod na ipakita rin ang parehong espiritu sa kanilang buhay. Inutusan Niya silang magmahal nang walang hangganan, gumawa ng mabuti sa iba kahit paano man sila tratuhin, at magpahiram nang hindi umaasang mababayaran (Lucas 6:32-35). Ang ganitong uri ng pagbibigay ay isang hamon sa likas na pag-uugali ng tao, na madalas nakatuon sa pansariling kapakanan o pakinabang. Ngunit ipinakita ni Jesus ang pinakadakilang halimbawa ng walang pag-iimbot na pagbibigay—ibinigay Niya ang Kanyang sariling buhay para sa iba. Ang Kanyang sakripisyong pag-ibig ang siyang huwaran na dapat sundin ng mga mananampalataya.
Kapag tayo ay nagbibigay nang hindi umaasang may kapalit, matutuklasan natin na hindi ito isang paraan ng pamumuhay na magdudulot ng kawalan. Sa halip, ito ay magdadala sa atin ng mas malalim na kagalakan at kasiyahan na hindi kayang ibigay ng kayamanan lamang. Tiniyak ito ni Jesus sa Kanyang mga tagasunod, nang sabihin Niya, “Magbigay kayo, at kayo’y bibigyan. . . . Ang panukat na ginagamit ninyo ay siya ring gagamitin sa inyo” (Lucas 6:38). Hindi ito nangangahulugan na ang pagbibigay ay daan upang yumaman sa materyal na bagay, kundi isang paalala na ang mga namumuhay nang may bukas na puso at kamay ay makakaranas ng kasaganaan sa kapayapaan, kagalakan, at espirituwal na pagpapala.
Ang pamumuhay nang may kabutihang-loob ay naglilipat ng ating pokus mula sa pag-iipon ng mga ari-arian patungo sa pagpapahalaga sa mga relasyon at sa mga bagay na may pangwalang-hanggang halaga. Pinalalalim nito ang ating pagtitiwala sa panustos ng Diyos, na nagpapaalala sa atin na Siya ang tunay na pinagmumulan ng lahat ng ating tinatangkilik. Kapag tumutugon tayo sa kabutihang-loob ng Diyos sa pamamagitan ng ating sariling pagkabukas-palad, matutuklasan natin na tayo ay pinagpapala sa maraming paraan—maging sa pamamagitan ng mas matibay na ugnayan sa iba, mas malalim na pananampalataya, o ang kagalakan ng makitang pinagpapala ang iba dahil sa ating pagbibigay. Sa ating pagbibigay, ipinapakita natin ang tunay na kalikasan ng Diyos, na nagdadala sa atin ng mas malapit na relasyon sa Kanya at sa layunin ng ating pagkalikha.