Pagbangon Muli

Noong dalaga pa si Nancy, labis siyang naakit sa isport ng figure skating. Gustung-gusto niya ang pagsasama ng sining at atletisismo sa yelo—ang mabilis na pag-ikot, matataas na talon, at perpektong postura. Matapos manood ng maraming propesyonal na skater, sa wakas ay nagkaroon siya ng pagkakataong subukan ang ice skating at sumali sa isang panggrupong aralin. Bukod sa pag-aaral kung paano dumulas at huminto, natutunan din nila ang isa sa pinakamahalagang kasanayan para sa kahit anong antas ng skater—kung paano matutong bumagsak at bumangon agad. Kalaunan, natutunan niya ang maraming spins at jumps sa mga pribadong aralin, ngunit palagi siyang umaasa sa pangunahing kaalaman kung paano bumangon pagkatapos ng isang pagbagsak.
Hindi natin kailangang maging mga propesyonal na atleta upang maunawaan na ang pagbagsak ay likas na bahagi ng buhay. Sa yelo man, sa ating karera, relasyon, o personal na pakikibaka, lahat tayo ay may mga sandaling natitisod at bumabagsak. Minsan, bumabagsak tayo dahil sa ating sariling mga pagpili—mga pagkakamaling pinagsisisihan natin, mga kasalanang nagawa natin, o mga landas na tinahak natin na naglayo sa atin sa tamang direksyon. Sa ibang pagkakataon, natitisod tayo sa mga hindi inaasahang balakid ng buhay—mga pangyayaring hindi natin kayang kontrolin na yumanig sa ating kumpiyansa at nag-iwan sa atin ng pakiramdam ng pagkatalo. May mga panahon ding pakiramdam natin ay tila inaatake tayo—ng kaaway, ng panghihina ng loob, o ng bigat ng mga pagsubok na tila hindi natin kayang dalhin.
Ipinapaalala sa atin ng Kasulatan na hindi tayo nag-iisa sa mga pagsubok na ito. Gaya ng isinulat ni Apostol Pablo sa 2 Corinto 4:8-9, “Kami’y nagigipit sa lahat ng dako, ngunit hindi nagagapi; naguguluhan, ngunit hindi nawawalan ng pag-asa; inuusig, ngunit hindi pinababayaan; ibinabagsak, ngunit hindi nasisira.” Anuman ang dahilan ng ating pagbagsak—kung ito man ay dahil sa kasalanan, pagkakamali, o mabibigat na pagsubok—lahat tayo ay makararanas ng kabiguan sa ilang bahagi ng ating buhay. Ngunit hindi rito nagtatapos ang ating kwento.
Hindi tayo nilikha upang manatili sa pagkatalo, kahihiyan, o panghihinayang. Nais ng kaaway na nakawin ang ating kagalakan, kapayapaan, at pananampalataya (Kawikaan 24:15), ngunit may Diyos tayong lumalaban para sa atin. Hindi Niya tayo iniiwan sa putik; sa halip, pinalalakas Niya tayo at itinataas mula sa ating pagkakadapa. Gaya ng sinabi sa Kawikaan 24:16, “Sapagkat kahit makapitong beses mabuwal ang matuwid, siya ay bumabangon muli.” Ito ang pangako ng Diyos—hindi tayo natutukoy ng ating mga kabiguan kundi ng ating pananampalataya sa Kanya.
Kapag tayo ay bumagsak, may pagpipilian tayo: manatili sa lupa, talunan ng pagkabigo, o itutok ang ating paningin sa Diyos at hayaan Siyang palakasin tayo. Laging handa ang Diyos na tulungan tayong bumangon muli, ibalik ang ating pag-asa, at akayin tayo pasulong. Huwag tayong manatili sa ating mga pagkakamali o pagsubok, kundi lumapit tayo sa Kanya nang may pagtitiwala. Sapagkat sa Kanyang mga kamay, bawat pagbagsak ay maaaring maging hakbang patungo sa mas matibay na pananampalataya, tatag, at tagumpay.