Nang matanggap ng teologong si Todd Billings ang nakapanghihilakbot na balita na mayroon siyang di magagamot na sakit sa dugo, nagsimula siyang makita ang kanyang buhay at kamatayan sa ibang paraan. Inihalintulad niya ito sa unti-unting pagdidilim ng mga ilaw sa malalayong silid—ang ilan ay kumikislap, ang iba ay tuluyang namamatay. Ang hinaharap na minsang inakala niyang malawak at bukas ay biglang naging masikip at limitado.
“Bilang ama ng isang batang isang taong gulang at isang tatlong taong gulang, lagi kong iniisip ang mga susunod na dekada bilang isang malawak na landas,” ibinahagi ni Billings, habang inaalala ang kanyang mga pangarap para sa kanyang pamilya. “Akala ko makikita ko kung paano lalaki at magiging ganap sina Neti at Nathaniel, kung paano sila yayabong sa buhay. Ngunit nang matanggap ko ang aking diagnosis… parang may pagsisikip na naganap.”
Sa gitna ng kanyang pagsubok, binalikan ni Billings ang Salmo 31, kung saan inilarawan ni David kung paano, sa kabila ng pag-uusig at pagdurusa mula sa kanyang mga kaaway, natagpuan niya ang katiwasayan sa ilalim ng pangangalaga ng Diyos. Kinilala niya ang Diyos bilang kanyang kanlungan, ang kanyang ligtas at matatag na lugar. Kahit nasa gitna ng paghihirap, naipahayag niya: “Inilagay mo ako sa isang maluwang na pook” (tal. 8). Sa halip na maramdaman na siya ay nakukulong sa kanyang mga problema, kinilala niya na ang kanyang buhay ay nasa mga kamay ng Diyos: “Ang aking panahon ay nasa iyong mga kamay” (tal. 15).
Gaya ni David, pinili rin ni Billings na ilagay ang kanyang pag-asa sa Diyos. Bagamat ang kanyang kalagayan ay mahirap at tila lumiit ang kanyang pananaw sa hinaharap, nanatili siyang naniniwala na siya ay namumuhay pa rin sa isang maluwang na pook. Ngunit paano niya ito masasabing totoo sa kabila ng kanyang sakit? Ang sagot niya ay nasa tagumpay ni Kristo. Dahil sa pagsasakripisyo ni Kristo at ang Kanyang tagumpay laban sa kamatayan, ang mga nagtitiwala sa Kanya ay hindi nananatiling nakakulong sa kanilang limitasyon kundi namumuhay sa tunay na kalayaan. Ipinaliwanag ito ni Billings sa ganitong paraan: “Ano pa ang maaaring mas malawak at mas malaya kaysa sa makibahagi sa Kanyang buhay sa pamamagitan ng Banal na Espiritu?” Napagtanto niya na, anuman ang mangyari sa kanyang katawan, siya ay nasa pinakamalawak na pook na maaaring isipin—ang buhay kay Kristo.
Tulad nina Billings at David, maaaring dumaan din tayo sa mga panahong puno ng pagdadalamhati. Maaaring maramdaman natin na ang ating buhay ay paliit nang paliit dahil sa sakit, pagkawala, o iba pang pagsubok. Ngunit kahit sa gitna ng mga ito, maaari tayong kumapit sa Diyos, manalangin na pangunahan at gabayan Niya tayo (tal. 1, 3). Kapag inilagak natin ang ating tiwala sa Kanya, maipapahayag din natin nang may katiyakan na, sa kabila ng ating pisikal na limitasyon, tayo ay namumuhay sa malawak at walang hanggang biyaya ng Diyos—ang tunay na maluwang na pook.
No comments:
Post a Comment