Hindi Walang Halaga sa Paningin ng Diyos

Sa taunang National Football League (NFL) Draft, nagtitipon ang mga propesyonal na koponan ng football upang pumili ng mga bagong manlalaro na makapagpapalakas sa kanilang team. Gumugugol ng napakaraming oras ang mga coach at scout sa pagsusuri ng kakayahan, pisikal na kalusugan, at potensyal ng daan-daang atleta. Bawat manlalaro ay maingat na sinusuri, ngunit madalas na hindi binibigyang pansin ang mga huling napipili, na madalas ituring na hindi gaanong mahalaga.
Noong 2022, si Brock Purdy ang pinakahuling napili—ang ika-262 sa draft. Dahil dito, binansagan siyang “Mr. Irrelevant,” isang palayaw na ibinibigay sa huling manlalaro na napipili sa draft, na kadalasang inaasahang hindi magbibigay ng malaking kontribusyon sa team. Walang nag-akala na magkakaroon siya ng pagkakataon na maglaro noong season na iyon. Ngunit ilang buwan lamang ang lumipas, ginulat ni Purdy ang lahat nang pangunahan niya ang kanyang koponan sa dalawang panalo sa playoffs. Pinatunayan nito ang isang mahalagang katotohanan: kahit ang pinakabihasang tagapili ay hindi palaging nakakakita ng tunay na potensyal. Madalas, nagkakamali rin tayo sa parehong bagay.
Hindi ito bagong konsepto. Sa isang kilalang kwento sa Lumang Tipan, inutusan ng Diyos si propetang Samuel na piliin ang susunod na hari ng Israel mula sa mga anak ni Jesse. Habang tinitingnan ni Samuel ang mga anak ni Jesse, nadala siya ng kanilang pisikal na anyo—ang mga matangkad at mukhang matipunong kandidato. Ngunit sinabi ng Diyos sa kanya, “Huwag mong tingnan ang kanyang anyo o tangkad, sapagkat itinakwil ko siya” (1 Samuel 16:7). Hindi pinili ng Diyos ang pinakamatanda, pinakamataas, o ang pinaka-halata. Sa halip, pinili Niya si David, ang bunsong anak—isang batang halos hindi pinansin ng iba. Kalaunan, si David ang naging pinakadakilang hari ng Israel.
Bakit kaya madalas tayong nagkakamali sa paghusga sa ibang tao? Katulad ni Samuel, madali tayong mahikayat ng panlabas na katangian—ang anyo, karisma, o mga tagumpay ayon sa pamantayan ng mundo—imbes na tingnan ang mas mahalagang aspeto. Ngunit ipinapaalala ng Diyos sa atin na “ang tao ay tumitingin sa panlabas na anyo, ngunit ang Diyos ay tumitingin sa puso” (1 Samuel 16:7).
Kapag pinipili natin ang isang tao para sa isang tungkulin sa trabaho, ministeryo, o volunteer committee, mahalagang huminto at humingi ng patnubay sa Diyos. Sa halip na umasa sa pansariling panuntunan, maaari tayong humiling ng Kanyang karunungan upang makita ang mga katangiang pinahahalagahan Niya—katapatan, kababaang-loob, integridad, at isang pusong handang maglingkod. Sa paningin ng Diyos, walang taong walang halaga.