Noong bata pa si Ben, kapag tinatanong siya, “Ano ang gusto mong maging paglaki mo?” ang sagot niya ay, “Gusto kong maging katulad ni Dave.”
Ang kanyang nakatatandang kapatid na si Dave ay athletic, palakaibigan, at isang honor student. Samantalang si Ben ay nagsabi, “Ako ay clumsy sa sports, mahiyain, at nahirapan dahil sa aking learning disability. Palagi kong hinangad na magkaroon ng malapit na relasyon kay Dave, pero hindi niya ginusto. Tinawag niya akong ‘ang nakakabagot.’”
Ginugol ni Ben ang malaking bahagi ng kanyang buhay sa walang saysay na paghahangad ng pagmamahal ng kanyang kuya. Ngunit nang siya ay naging tagasunod ni Jesus, doon lamang niya natutunan kung paano magpahinga at manahan sa pagmamahal ng kanyang Tagapagligtas.
Si Leah, ang unang asawa ni Jacob, ay ginugol ang malaking bahagi ng kanyang buhay sa paghahangad ng pagmamahal at atensyon ng kanyang asawa (Genesis 29:32-35). Ang kanyang kasal ay hindi bunga ng tunay na pagmamahalan kundi ng panlilinlang—siya ay ipinasal ni Laban kay Jacob sa halip na ang mas batang kapatid niyang si Raquel, na siyang tunay na minahal ni Jacob. Habang nanatiling nakatuon ang puso ni Jacob kay Raquel, si Leah ay nagdanas ng matinding pagnanasa sa pagmamahal at pagtanggap.
Ngunit bagaman siya ay hindi pinansin ng kanyang asawa, nakita ng Diyos ang kanyang sakit. Sinasabi sa Bibliya, “Nang makita ng Panginoon na hindi minamahal si Leah, binuksan niya ang kanyang sinapupunan” (Genesis 29:31). Sa kanilang kultura, isang malaking karangalan ang pagiging ina, at pinagpala siya ng Diyos sa pamamagitan ng pagbibigay sa kanya ng maraming anak. Sa kanyang panganay na anak na si Ruben, sinabi niya, “Tiyak na mamahalin na ako ngayon ng aking asawa” (v. 32). Nang ipanganak niya ang pangalawa niyang anak na si Simeon, ipinahayag niya, “Narinig ng Panginoon na ako’y hindi minamahal, kaya’t ibinigay rin niya sa akin ang anak na ito” (v. 33). Sa pagdating ng kanyang ikatlong anak na si Levi, patuloy pa rin siyang umaasa: “Ngayo’y magiging malapit na sa akin ang aking asawa” (v. 34).
Ngunit sa kabila ng kanyang mga pag-asa, ang puso ni Jacob ay nanatiling nakalaan kay Raquel. Noon lamang ipanganak ang kanyang ika-apat na anak na si Judah nagbago ang pananaw ni Leah—sa halip na hanapin ang pagmamahal ng kanyang asawa, ipinagpuri na lamang niya ang Diyos. Sinabi niya, “Sa pagkakataong ito, pupurihin ko ang Panginoon” (v. 35). Si Judah ay magiging ninuno ng Mesiyas na si Jesucristo, isang patunay na ginamit ng Diyos ang sakit ni Leah upang isakatuparan ang Kanyang banal na plano.
Nagpatuloy si Leah sa kanyang mahabang buhay sa Canaan, inalagaan ang kanyang mga anak, at tinupad ang papel na itinakda ng Diyos sa kanya. Bagaman hindi siya ang paboritong asawa ni Jacob, sa huli ay binigyan siya ng karangalan—siya ay inilibing sa pamilya ni Jacob, sa tabi ng kanyang mga ninuno (Genesis 49:29-32), isang tanda ng respeto at pagpapahalaga.
Ang kwento ni Leah ay nagpapaalala sa atin na kahit tayo man ay maaring tanggihan ng tao, ang Diyos ay nakakakita, nakikinig, at tunay na nagmamahal sa atin. Kapag pakiramdam natin na tayo ay hindi pinapansin o hindi minamahal, makakasumpong tayo ng kaaliwan sa katotohanang pinupunan ng Diyos ang anumang kakulangan sa ating buhay sa pamamagitan ng Kanyang perpekto at walang hanggang pag-ibig.
Sa tuwing makararanas tayo ng pagtanggi, nawa’y matutunan nating sabihin katulad ni Leah: “Sa pagkakataong ito, pupurihin ko ang Panginoon.”
No comments:
Post a Comment