Pagsakop sa mga Bundok

Maaaring narinig o nabasa mo na ang isang bersyon ng kasabihang ito: “Kung gusto mong magmadali, mag-isa ka. Pero kung gusto mong makarating nang malayo, magkasama kayo.” Napakaganda, hindi ba? Ngunit may batayan ba itong kasabihang ito? May mga pananaliksik bang magpapatunay na hindi lamang ito magandang isipin, kundi totoo rin?
Oo! Isang pag-aaral ng mga mananaliksik mula sa Britanya at Amerika ang nagpakita na ang mga tao ay mas mababa ang pagtataya sa laki ng mga bundok kapag sila ay may kasamang iba, kumpara sa pagtatayang ginagawa nila kapag nag-iisa. Ibig sabihin, mahalaga ang "suporta ng kapwa"—sa puntong pati ang mga bundok sa ating isip ay tila lumiliit.
Si David ay nakatagpo ng ganitong uri ng suporta sa kanyang pakikipagkaibigan kay Jonathan. Ang galit ni Haring Saul, na puno ng inggit, ay parang napakalaking bundok sa buhay ni David, na nagdulot ng takot para sa kanyang buhay (tingnan ang 1 Samuel 19:9-18). Kung wala siyang suporta—sa pagkakataong ito ay ang kanyang matalik na kaibigan—malamang iba ang kinahinatnan ng kanyang kwento. Ngunit si Jonathan, na “nalungkot sa hindi makatarungang pagtrato ng kanyang ama kay David” (20:34), ay nanatiling nasa tabi ng kanyang kaibigan. “Bakit kailangang patayin siya?” tanong ni Jonathan (v. 32). Ang pagkakaibigan nilang itinakda ng Diyos ang nagpalakas kay David, na sa kalaunan ay naging hari ng Israel.
Mahalaga ang ating mga kaibigan. At kapag ang Diyos ang nasa gitna ng ating mga pagkakaibigan, magagawa nating palakasin ang isa't isa para makamit ang mas malalaking bagay na hindi natin inaasahan.