Naramdaman ko ang excitement ng aking anak na dalaga habang binabasa ko ang kanyang mensahe sa aking telepono. Kakasimula pa lang niyang pumasok sa high school at ginagamit niya ang kanyang telepono sa oras ng tanghalian. Tumalon ang aking pusong ina, hindi lamang dahil sa nakapasa siya sa isang mahirap na pagsusulit, kundi dahil pinili niyang ibahagi ito sa akin. Gusto niyang ibahagi ang magandang balita niya sa akin!
Napagtanto ko na ang text niya ang nagpangiti sa akin buong araw, kaya naisip ko kung paano kaya nararamdaman ng Diyos kapag lumalapit ako sa Kanya. Natutuwa rin kaya Siya kapag kinakausap ko Siya? Ang panalangin ay ang paraan ng ating pakikipag-usap sa Diyos at isang bagay na sinabi sa atin na gawin "nang palagian" (1 Tesalonica 5:17). Ang pakikipag-usap sa Kanya ay nagpapaalala sa atin na kasama natin Siya sa mabuti at masama. Ang pagbabahagi ng ating balita sa Diyos, kahit na alam na Niya ang lahat tungkol sa atin, ay nakakatulong dahil binabago nito ang ating pokus at tinutulungan tayong mag-isip tungkol sa Kanya. Sinasabi sa Isaias 26:3, “Iingatan mo sa ganap na kapayapaan ang mga may matatag na isip [na nakapako sa iyo], sapagkat nagtitiwala sila sa iyo.” May naghihintay na kapayapaan para sa atin kapag iniukol natin ang ating pansin sa Diyos.
Anuman ang ating hinaharap, nawa'y patuloy tayong makipag-usap sa Diyos at manatiling nakikipag-ugnayan sa ating Manlilikha at Tagapagligtas. Ibulong ang isang panalangin at alalahanin na magalak at “magpasalamat.” Sapagkat, ayon kay Pablo, ito ang "kalooban ng Diyos" para sa atin (1 Tesalonica 5:18).
No comments:
Post a Comment