Puso ng Serbisyo

Nang pumanaw ang aking “tiyuhin” na si Emory, marami at iba-iba ang mga pagpupugay. Ngunit lahat ng mga parangal na iyon ay may pare-parehong tema—ipinakita ni Emory ang kanyang pagmamahal sa Diyos sa pamamagitan ng paglilingkod sa iba. Wala nang higit na ipinakitang halimbawa nito kaysa noong panahon ng kanyang paglilingkod sa militar ng World War II, kung saan naglingkod siya bilang isang corpsman—isang mediko na sumabak sa labanan nang walang armas. Nakatanggap siya ng matataas na parangal sa militar para sa kanyang katapangan, ngunit si Emory ay higit na naaalala para sa kanyang mahabagin na paglilingkod, kapwa sa panahon at pagkatapos ng digmaan.
Ang walang pag-iimbot ni Emory ay nagsabuhay ng hamon ni Pablo sa mga taga-Galatia. Isinulat niya, “Mga kapatid, kayo'y tinawag upang maging malaya. Ngunit huwag ninyong gamitin ang inyong kalayaan upang magbigay-lugod sa laman; sa halip, maglingkod kayo sa isa't isa nang may kapakumbabaan at pagmamahal” (Galacia 5:13). Ngunit paano? Sa ating pagkasira, likas sa atin na unahin ang sarili kaysa sa iba, kaya saan nanggagaling ang hindi likas na pagiging hindi makasarili?
Sa Filipos 2:5, ibinibigay ni Pablo ang pampatibay-loob na ito: “Sa inyong mga kaugnayan sa isa’t isa, magkaroon kayo ng kaisipang gaya ni Kristo Jesus.” Inilarawan ni Pablo ang kahandaan ni Kristo na maranasan ang kamatayan sa krus dahil sa Kanyang dakilang pagmamahal sa atin. Tanging kapag ang Kanyang Espiritu ay nagbubunga ng pag-iisip ni Kristo sa atin, tayo ay ibinubukod at may kakayahang magsakripisyo para sa iba—na sinasalamin ang pinakahuling sakripisyong ginawa ni Jesus noong ibinigay Niya ang Kanyang sarili para sa atin. Nawa'y tayo'y magpaubaya sa paggawa ng Espiritu sa atin.