Mahalaga ang Bawat Sandali

Nang tumama ang Titanic sa isang malaking bato ng yelo noong Abril 1912, si Pastor John Harper ay nakakuha ng puwesto para sa kanyang anim na taong gulang na anak na babae sa isa sa limitadong bilang ng mga lifeboat. Ibinigay niya ang kanyang life-vest sa kapwa pasahero at ibinahagi ang ebanghelyo sa sinumang makikinig. Habang lumulubog ang barko at daan-daang tao ang naghintay ng hindi inaasahang pagsagip, lumangoy si Harper mula sa isang tao patungo sa iba at sinabi, “Manampalataya ka sa Panginoong Hesus, at maliligtas ka” (Mga Gawa 16:31).
Sa isang pagpupulong para sa mga nakaligtas sa Titanic sa Ontario, Canada, isang lalaki ang nagsabing siya ang "huling nabago ni John Harper." Matapos tanggihan ang unang paanyaya ni Harper, tinanggap ng lalaki si Cristo nang muli siyang anyayahan ng mangangaral. Pinanood niya habang inialay ni Harper ang huling mga sandali ng kanyang buhay sa pagbabahagi ng tungkol kay Jesus bago sumuko sa hypothermia at lumubog sa ilalim ng nagyeyelong tubig.
Sa kanyang atas kay Timoteo, hinihikayat ng apostol na si Pablo ang katulad na kasigasigan at dedikasyon sa walang pag-iimbot na ebanghelismo. Pinagtitibay ang palaging presensya ng Diyos at ang hindi maiiwasang pagbabalik ni Jesus, inaatasan ni Pablo si Timoteo na mangaral nang may pagtitiyaga at katiyakan (2 Timoteo 4:1-2). Pinapaalalahanan ng apostol ang batang mangangaral na manatiling nakatuon, kahit na may mga taong tatanggi kay Jesus (talata 3-5).
Limitado ang ating mga araw, kaya mahalaga ang bawat sandali. Makatitiyak tayo na natiyak ng ating Ama ang ating puwesto sa langit habang ipinapahayag natin, “Si Jesus ang Tagapagligtas!”