Bilang isang kabataang mananampalataya kay Jesus, masigasig na binuksan ni Katara ang bago niyang debosyonal na Bibliya at binasa ang isang talatang pamilyar ngunit makapangyarihan: “Humingi kayo at kayo’y bibigyan” (Mateo 7:7). Ang paliwanag sa komentaryo ay nagbigay ng bago niyang pananaw—hindi ito tungkol sa paghingi ng kahit ano, kundi ang pagsasaayos ng kanyang kalooban ayon sa kalooban ng Diyos. Naantig si Katara at nanalangin na maghari ang kalooban ng Diyos sa kanyang buhay.
Kinahapunan, may nangyaring hindi inaasahan. Isang oportunidad sa trabaho na tinanggihan na niya sa kanyang isipan ay biglang nagbigay ng interes sa kanya. Hindi maalis ni Katara ang pag-iisip tungkol dito, at naalala niya ang panalangin niya kaninang umaga. Posible kayang ito ang kalooban ng Diyos? Nagpatuloy siya sa panalangin at, sa paglipas ng panahon, naramdaman niyang tinatawag siyang tanggapin ang posisyon.
Ang desisyong iyon ang naging simula ng isang nakamamanghang paglalakbay para kay Katara. Ang trabahong una niyang binalewala ay naging tulay sa isang karera sa Kristiyanong paglalathala, kung saan natuklasan niya ang kanyang layunin na ipamahagi ang mensahe ng Diyos sa iba.
Madalas balikan ni Katara ang isang makapangyarihang tagpo sa Kasulatan nang ipakita ni Jesus ang ganitong uri ng pagsuko. Bago ang Kanyang pagkakapako sa krus, nanalangin Siya nang may labis na dalamhati, “Ama, kung maaari, ilayo mo sa akin ang kopang ito; gayunpaman, huwag ang kalooban ko, kundi ang kalooban Mo ang mangyari” (Lucas 22:42). Ang Kanyang pagsunod sa kalooban ng Diyos, kahit sa gitna ng matinding pagdurusa, ang patuloy na nagbibigay-inspirasyon sa mga panalangin ni Katara.
Ang pagsasaayos ng kanyang kalooban ayon sa kalooban ng Diyos ang naging pinakamahalagang panalangin ni Katara. Sa paglingon niya sa nakaraan, nakita niya kung paano siya dinala ng pagtitiwala sa Diyos—kahit sa mga hindi inaasahan—patungo sa mga biyayang hindi niya lubos maisip.
No comments:
Post a Comment