Noong 1986, ang sakuna sa nuclear na Chernobyl sa Ukraine ay naging sentro ng pansin ng mundo. Habang lumilinaw ang lawak ng trahedya, nagmadali ang mga opisyal sa napakahalagang tungkulin ng pagpigil sa radiation. Ang mga nakamamatay na gamma ray mula sa napaka-radioactive na debris ay patuloy na sumira sa mga robot na ipinadala upang linisin ang gulo.
Dahil dito, kinailangan nilang gumamit ng mga “bio-robots” — mga tao! Libu-libong magigiting na indibidwal ang naging “Chernobyl liquidators,” nagtanggal ng mapanganib na materyales sa mga “shift” na tumatagal ng siyamnapung segundo o mas maikli pa. Ginawa ng mga tao ang hindi kayang gawin ng teknolohiya, sa kabila ng napakalaking panganib.
Noong unang panahon, ang ating paghihimagsik laban sa Diyos ay nagdala ng isang sakuna na siyang pinagmulan ng lahat ng iba pang sakuna (tingnan ang Genesis 3). Sa pamamagitan nina Adan at Eba, pinili nating humiwalay sa ating Lumikha, at ginawa nating isang nakalalasong kaguluhan ang ating mundo. Hindi natin ito kayang linisin nang mag-isa.
Iyan ang buong punto ng Pasko. Sumulat si apostol Juan tungkol kay Jesus, “Napakita ang buhay; nakita namin ito at pinatototohanan namin, at ipinahahayag namin sa inyo ang buhay na walang hanggan, na kasama ng Ama at napakita sa amin” (1 Juan 1:2). Pagkatapos ay ipinahayag ni Juan, “Ang dugo ni Jesus, [ng Diyos] na Anak, ay naglilinis sa atin sa lahat ng kasalanan” (v. 7).
Ibinigay ni Jesus ang hindi kayang ibigay ng Kanyang mga nilalang. Habang tayo’y naniniwala sa Kanya, ibinabalik Niya tayo sa tamang relasyon sa Kanyang Ama. Nilipol na Niya ang kamatayan mismo. Ang Buhay ay nahayag.
No comments:
Post a Comment