Pakikinig sa Tinig ng Diyos

Noong unang bahagi ng ikadalawampung siglo, naging isang maingay na lungsod ang New York City. Ang mga lansangan ay puno ng galaw at ingay—may mga tren na umaandar sa itaas ng mga kalsada, mga kotse at tram na humahagibis, mga batang nagtitinda ng diyaryo na sumisigaw ng balita, at mga taong nagmamadali sa kani-kanilang lakad. Ang hangin ay tila puno ng ingay ng sangkatauhan. Maingay, magulo, at puno ng abala ang buhay.
Ngunit sa gitna ng kaguluhan, may isang di-pangkaraniwang pangyayari. Sa mataong kanto ng Broadway at 34th Street, huminto ang isang lalaki na nagngangalang Charles Kellogg at sinabi sa kanyang kaibigan, "Makinig ka, may naririnig akong kuliglig."
Napakunot-noo ang kanyang kaibigan. "Imposible 'yan," sagot niya. "Sa dami ng ingay dito, imposibleng marinig mo ang kuliglig." Ngunit nanindigan si G. Kellogg. Lumapit siya sa isang bintana ng panaderya, at doon nga—nakita nila ang isang maliit na kuliglig na masayang kumakanta. Namangha ang kaibigan niya. "Napakatalas ng pandinig mo!"
Ngunit ngumiti lang si Charles Kellogg at mahinahong tumugon, "Hindi naman. Ang mahalaga lang ay kung saan mo itinutok ang iyong pansin."
Ang simpleng tagpong ito ay may malalim na aral. Sa mundong puno ng kaguluhan at ingay, madalas nating hindi naririnig ang mga tahimik na bagay—lalo na ang tinig ng Diyos.
Sa Bibliya, may isang propetang nagngangalang Elias. Kamakailan lang, nakita niya ang isang kamangha-manghang pagpapakita ng kapangyarihan ng Diyos. Ngunit sa kabila nito, si Elias ay natakot at nagtago sa isang yungib dahil sa banta ng isang masamang reyna (1 Hari 19:1–9). Siya ay pagod, takot, at nawalan ng pag-asa. Doon, pinuntahan siya ng Diyos—hindi sa isang makapangyarihang pagpapakita, kundi sa kakaibang paraan.
May malakas na hangin, isang lindol, at apoy. Ngunit wala roon ang Diyos. Pagkatapos ng lahat ng iyon, dumating ang “banayad na tinig”—at doon nakipag-usap ang Diyos kay Elias (1 Hari 19:11–12). Sa katahimikan, kinausap ng Diyos ang Kanyang pagod na lingkod.
Sa panahon natin ngayon, napakaraming ingay sa ating paligid—mga abiso sa cellphone, balita, opinyon, social media, at iba pang abala. Ngunit ang Diyos ay patuloy pa ring nagsasalita, tulad noong kay Elias. Hindi kadalasan sa kalakasan, kundi sa katahimikan—sa pamamagitan ng Kanyang Salita, sa panalangin, sa Kanyang Espiritu, at sa mga tahimik na sandali.
Upang marinig natin ang tinig ng Diyos, kailangan nating tularan si Charles Kellogg—ituon ang ating pansin. Kapag tayo’y sinadyang huminto, alisin ang mga sagabal, at bigyang-puwang ang Diyos sa ating araw-araw na buhay, mas magiging malinaw sa atin ang Kanyang tinig—isang tinig ng paggabay at kaaliwan, madalas maririnig sa banayad na bulong.