Ibigay mo sa Diyos

"Mahigit isang oras nang nasa espesyalista sa puso si Brian. Nasa waiting room pa rin ang kanyang kaibigan, nananalangin para sa karunungan at kagalingan ng kanyang maysakit na kaibigan. Nang sa wakas ay bumalik si Brian sa waiting room, ipinakita niya rito ang tambak ng mga papeles na kanyang natanggap. Habang isa-isang inilalatag ang mga iyon sa mesa, ipinaliwanag niya ang iba’t ibang opsyon na isinasalang-alang para gamutin ang kanyang seryosong karamdaman. Nag-usap ang dalawa tungkol sa kahalagahan ng panalangin at ang paghingi ng karunungan sa Diyos para sa mga susunod na hakbang. At pagkatapos ay sinabi ni Brian, 'Anuman ang mangyari, nasa kamay ako ng Diyos.'"
Ang kuwento ni Haring Hezekias sa 2 Hari 19 ay isang makapangyarihang halimbawa kung paano dapat tumugon kapag tayo ay nabibigatan ng takot, presyon, o mga sitwasyong lampas sa ating kontrol. Nang matanggap ni Hezekias ang liham mula sa hari ng Asiria—isang mensahe na puno ng pananakot at pagyayabang sa mga nauna nilang pananakop—hindi siya nag-panik o gumawa agad ng sariling plano. Sa halip, dinala niya ang liham sa templo, iniharap ito sa Panginoon, at buong kababaang-loob na humingi ng tulong.
Mahalaga ang tagpong ito. Ang liham ay hindi lang basta sulat—ito’y sumisimbolo ng isang totoo at nakakakilabot na panganib. Ang Asiria ay isang mabagsik na kapangyarihang militar na nasakop na ang maraming matitibay na lungsod ng Juda. Ang susunod ay ang Jerusalem. Ngunit hindi pinairal ni Hezekias ang takot para lumayo sa Diyos; sa halip, ang takot ang nagtulak sa kanya palapit sa Diyos. Kanyang inamin ang kapangyarihan ng Diyos, “Ikaw lamang ang Diyos sa lahat ng kaharian sa lupa” (v. 15), at nanalangin siya, “Ngayon, Panginoong aming Diyos, iligtas mo kami” (v. 19).
Mabilis at tiyak ang tugon ng Diyos. Isinugo Niya si Isaias upang sabihin kay Hezekias: “Narinig ko ang iyong panalangin” (v. 20). At gabi ring iyon, ang anghel ng Panginoon ay pumatay ng 185,000 sundalo ng Asiria, at ang banta ay agad na nawala (v. 35).
Ang kuwentong ito ay paalala na kapag tayo ay nakakatanggap ng mga “liham” na puno ng takot—balita ng karamdaman, problema sa pera, pagsubok sa relasyon, o matinding kawalang-katiyakan—maaari rin nating ihain ang mga ito sa harap ng Diyos. Inaanyayahan tayo ng Diyos na dalhin sa Kanya ang bawat alalahanin, takot, at pasanin sa panalangin. Sabi nga ni Pablo sa Filipos 4:6, “Huwag kayong mabalisa tungkol sa anuman. Sa halip, ilahad ninyo sa Diyos ang lahat ng inyong kahilingan sa pamamagitan ng panalangin, na may pasasalamat.”
Ang Diyos ay hindi malayo o walang pakialam. Siya ay malapit. Siya’y nakikinig. At kahit hindi palaging ayon sa ating inaasahan ang Kanyang tugon o panahon, maari tayong magtiwala sa Kanyang karunungan, pag-ibig, at kapangyarihan. Sa ating paglapit sa Kanya, mararanasan natin ang Kanyang kapayapaan—ang katiyakang ang laban ay hindi natin kailangang dalhin nang mag-isa, dahil ang laban ay sa Panginoon.
Kaya ngayon, anuman ang kinakaharap mo, maglaan ng oras upang iharap ito sa Diyos. Maging tapat sa Kanya. Magpahinga sa katiyakang Siya ay nakakakita, nakikinig, at nagmamahal.