Nakapagpapabagong Pagsamba

Umiiyak si Susy habang nakaupo sa labas ng intensive care unit ng ospital—mga alon ng nakakaparalisadong takot ang bumalot sa kanya. Ang maliliit na baga ng kanyang dalawang buwang gulang na sanggol ay napuno ng likido, at sinabi ng mga doktor na ginagawa nila ang kanilang makakaya upang mailigtas siya ngunit walang garantiya. Sa sandaling iyon sinabi niya na "naramdaman niya ang matamis, banayad na pag-udyok ng Banal na Espiritu na nagpapaalala sa [kaniya] na sambahin ang Diyos." Nang walang lakas na kumanta, nagpatugtog siya ng mga papuri na kanta sa kanyang telepono sa susunod na tatlong araw sa ospital. Habang siya'y sumasamba, nakakita siya ng pag-asa at kapayapaan. Ngayon, sinasabi niya na ang karanasan ay nagturo sa kanya na "ang pagsamba ay hindi nagbabago sa Diyos, ngunit tiyak na binabago ka nito."
Sa pagharap sa desperadong mga kalagayan, tinawag ni David ang Diyos sa panalangin at papuri (Awit 30:8). Isang tagapagpaliwanag ang nagsabi na ang salmista ay nanalangin "para sa biyayang nagbunga ng papuri at pagbabago." Pinalitan ng Diyos ang “pananangis ni David ng pagsayaw” at idineklara niya na siya ay “magpupuri [sa Diyos] magpakailanman”—sa lahat ng kalagayan (vv. 11-12). Bagama't mahirap magpuri sa Diyos sa panahon ng mga masakit na karanasan, maaari itong magdulot ng pagbabago. Mula sa kawalan ng pag-asa tungo sa pag-asa, mula sa takot tungo sa pananampalataya. At maaari Niyang gamitin ang ating halimbawa upang hikayatin at baguhin ang iba (vv. 4-5).
Ang sanggol na lalaki ni Susy ay naibalik sa kalusugan sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos. Bagama't hindi lahat ng hamon sa buhay ay magtatapos ayon sa ating inaasahan, maaari Niya tayong baguhin at punuin ng panibagong kagalakan (v. 11) habang sinasamba natin Siya kahit sa ating mga pagdurusa.