Pagpapasan ng Pananagutan para sa mga Salita

Halos hindi naririnig para sa mga institusyon ang umamin ng kasalanan pagkatapos ng isang trahedya. Ngunit isang taon matapos ang pagpapakamatay ng isang labing-pitong taong gulang na estudyante, isang prestihiyosong paaralan ang umamin na “malubhang nagkulang” sila sa pagprotekta sa kanya. Ang estudyante ay walang habas na binu-bully, at ang mga pinuno ng paaralan, sa kabila ng pagkaalam sa pang-aabuso, ay kaunti lamang ang ginawa upang protektahan siya. Ngayon, nangako ang paaralan na gagawa ng mga makabuluhang hakbang upang labanan ang bullying at mas pagtuunan ng pansin ang kalusugan ng kaisipan ng mga estudyante.
Ang pinsalang dulot ng bullying ay isang maliwanag na halimbawa ng kapangyarihan ng mga salita. Sa aklat ng Kawikaan, tinuturuan tayong huwag balewalain ang epekto ng mga salita, sapagkat “ang dila ay may kapangyarihan ng buhay at kamatayan” (Kawikaan 18:21). Ang sinasabi natin ay maaaring mag-angat o magpabagsak ng iba. Sa pinakamasama, ang malulupit na salita ay maaaring maging salik na nag-aambag sa literal na kamatayan.
Paano tayo makakapagdulot ng buhay sa pamamagitan ng ating mga salita? Tinuturuan tayo ng Banal na Kasulatan na ang ating mga salita ay nagmumula sa karunungan o kahangalan (15:2). Natutuklasan natin ang karunungan sa pamamagitan ng paglapit sa Diyos, ang pinagmumulan ng buhay na kapangyarihan ng karunungan (3:13, 17-19).
Tayo ay may responsibilidad—sa mga salita at kilos—na seryosohin ang epekto ng mga salita, at alagaan at protektahan ang mga nasugatan ng sinabi ng iba. Ang mga salita ay maaaring pumatay, ngunit ang mga mahabaging salita ay maaari ring magpagaling, na nagiging “puno ng buhay” (15:4) sa mga nakapaligid sa atin.