Noong bata pa ako, nangongolekta ako ng mga stamp. Nang marinig ng aking angkong (Fukienese para sa “lolo”) ang aking libangan, nagsimula siyang mag-ipon ng mga stamp mula sa kanyang mail sa opisina araw-araw. Sa tuwing bibisita ako sa aking lolo't lola, binibigyan ako ni Angkong ng isang sobre na puno ng iba't ibang magagandang stamp. "Kahit na lagi akong abala," sabi niya sa akin minsan, "Hindi kita makakalimutan."
Hindi madalas magpakita ng damdamin si Angkong, ngunit maramdaman ko nang malalim ang kanyang pagmamahal. Sa isang mas malalim na paraan, ipinakita ng Diyos ang Kanyang pag-ibig sa Israel nang sabihin Niya, "Hindi kita malilimutan!" (Isaias 49:15). Sa kabila ng kanilang pagdurusa sa Babilonya dahil sa idolatriya at pagsuway noong mga nakaraang araw, nagdadalamhati ang Kanyang bayan, "Nakalimot sa akin ang Panginoon" (v. 14).Ngunit ang pag-ibig ng Diyos para sa Kanyang mga tao ay hindi nagbago. Nangako Siya sa kanila ng kapatawaran at pagpapanumbalik (vv. 8–13).
“Inukit kita sa mga palad ng aking mga kamay,” ang sabi ng Diyos sa Israel, gaya rin ng sinasabi Niya sa atin ngayon (v. 16). Habang pinag-iisipan ko ang Kanyang mga salita ng katiyakan, lubos nitong ipinapaalala sa akin ang mga kamay ni Jesus na may galos sa kuko—na nakaunat sa pagmamahal sa atin at para sa ating kaligtasan (Juan 20:24–27). Tulad ng mga stamp ng aking lolo at ang kanyang magiliw na mga salita, iniaabot ng Diyos ang Kanyang mapagpatawad na kamay bilang walang hanggang tanda ng Kanyang pagmamahal. Pasalamatan natin Siya sa Kanyang pagmamahal—isang hindi nagbabagong pag-ibig. Hinding-hindi niya tayo makakalimutan.
No comments:
Post a Comment