Kaligayahan sa Hinaharap

Nawalan si Sara ng kanyang ina nang siya ay labing-apat na taong gulang pa lamang. Nalubog sa kahirapan ang kanyang pamilya at nawalan sila ng kanilang tahanan. Maraming taon ang lumipas, ngunit nais ni Sara na maglaan ng mana para sa kanyang mga susunod na henerasyon ng mga anak. Nagtrabaho siya nang mabuti upang mabili ang isang bahay at bigyan ang kanyang pamilya ng isang maayos at matatag na tahanan na hindi niya naranasan noong una.
Ang pamumuhunan sa isang tahanan para sa mga susunod na henerasyon ay isang gawa ng pananampalataya tungo sa hinaharap na hindi mo pa nakikita. Sinabi ng Diyos kay propeta Jeremias na bumili ng lupain bago ang marahas na pagkubkob ng mga Babylonia sa Jerusalem (Jeremias 32:6–12). Para sa propeta, ang mga tagubilin ng Diyos ay walang gaanong kahulugan. Hindi magtatagal, lahat ng kanilang pag-aari at ari-arian ay kukumpiskahin.
Ngunit ibinigay ng Diyos kay Jeremias ang pangako na ito: "Kung paano ko dinala ang malaking kaguluhan na ito sa bayang ito, gayundin ko silang bibigyan ng lahat ng kasaganaang ipinangako ko sa kanila" (talata 42). Ang pamumuhunan ng propeta sa ari-arian ay isang pisikal na tanda ng katapatan ng Diyos na balang araw ay ibabalik Niya ang mga Israelita sa kanilang lupang ninuno. Kahit sa gitna ng isang napakasamang pagsalakay, ipinangako ng Diyos sa kanyang bayan na ang kapayapaan ay darating muli - mga tahanan at ari-arian ay muling mabibili at mabebenta (mga talata 43-44).
Ngayon ay maaari nating ilagay ang ating tiwala sa katapatan ng Diyos at piliin na "mamuhunan" sa pananampalataya. Bagama't hindi natin nakikita ang makalupang pagpapanumbalik ng bawat sitwasyon, mayroon tayong katiyakan na balang-araw ay gagawin Niya ang lahat ng tama.