Ilang taon na ang nakalilipas, iniuwi namin ang isang may sapat na gulang na itim na pusa na nagngangalang Juno mula sa lokal na shelter ng mga hayop. Totoong sinabi ko lang na kailangan namin ng tulong upang mabawasan ang bilang ng daga sa aming bahay, ngunit gusto ng ibang miyembro ng pamilya ng isang alagang hayop. Binigyan kami ng shelter ng mahigpit na mga tagubilin kung paano magtatag ng isang feeding routine sa unang linggo upang matutunan ni Juno na ang aming bahay ay kanyang tahanan, kung saan siya nabibilang at mayroon siyang laging pagkain at kaligtasan. Sa ganitong paraan, kahit magpakalayo si Juno, sa huli ay babalik pa rin siya sa tahanan.
Kung hindi natin alam ang ating tunay na tahanan, tayo ay magpapalipat-lipat sa walang kabuluhang paghahanap ng kabutihan, pag-ibig, at kahulugan. Ngunit kung nais nating makahanap ng ating tunay na buhay, sinabi ni Jesus, "Manatili kayo sa akin" (Juan 15:4 esv). Binigyang-diin ng biblikal na iskolar na si Frederick Dale Bruner kung paano ang salitang "manatili" (abide) ay nagpapahiwatig ng isang pakiramdam ng pamilya at tahanan, katulad ng katumbas na salita nito na "abode." Kaya't ganito ang pagsasalin ni Bruner sa mga salita ni Jesus: "Manatili kayo sa akin sa tahanan."
Upang maipakita ang ideya na ito, ginamit ni Jesus ang ilustrasyon ng mga sanga na nakakabit sa isang puno ng ubas. Ang mga sanga, kung nais nilang mabuhay, ay dapat laging manatili sa kanilang tahanan, matatag na nakakabit (nagpapatuloy) kung saan sila nabibilang.
Maraming mga tinig ang nag-aakit sa atin na may mga walang kabuluhan na pangako upang ayusin ang ating mga problema o magbigay sa atin ng bagong "karunungan" o nakakapagpasiglang kinabukasan. Ngunit kung nais nating tunay na mabuhay, kailangan nating manatili kay Jesus. Kailangan nating manatili sa ating tahanan.
No comments:
Post a Comment