Mga Kapaki-pakinabang na Paalala ng Espiritu

Isang taon, pumayag si Xochitl na kumanta bago magsimula ang isa sa mga paligsahan ng kanyang anak. Nagpraktis siya nang ilang linggo, pero kabisado na talaga niya ang kanta. Kaya nang lumakad siya papunta sa gitna ng field, habang nakahanay ang mga koponan sa magkabilang panig, ipinikit niya ang kanyang mga mata at nagdasal. Sinimulan niyang kantahin ang unang mga linya. Pagkatapos, siya ay natigilan. Sa sandaling iyon, hindi niya maalala ang kasunod na linya. Isang lalaki sa likuran niya ang bumulong ng mga salitang kanyang nakalimutan. Nang marinig niya ang kapaki-pakinabang na paalala, buong kumpiyansa niyang itinuloy ang kanta.
Lahat tayo ay nangangailangan ng kaunting tulong minsan. Maaaring ito'y isang banayad na tulak kapag tayo'y nagdadalawang-isip, o isang tahimik na bulong ng pag-asa kapag tayo'y nalilito—ang ganitong tulong ay maaaring magdala ng malaking pagbabago. Sa espirituwal na aspeto, hindi tayo kailanman nag-iisa—dahil tiniyak ito ni Jesus.
Sa Juan 14, nagsalita si Jesus nang may labis na pagmamahal at malasakit sa Kanyang mga alagad. Ipinaalala Niya sa kanila na ang tunay na pag-ibig sa Kanya ay naipapakita sa pamamagitan ng pagsunod sa Kanyang mga utos: “Kung iniibig ninyo ako, tutuparin ninyo ang aking mga utos” (tal. 15). Ngunit hindi doon nagtapos si Jesus. Alam Niya ang mga pagsubok na kakaharapin ng Kanyang mga tagasunod, kaya’t nangako Siya ng isang kahanga-hangang regalo: hihilingin Niya sa Ama na ipadala ang isang Tagatulong—“ang Espiritu ng katotohanan” (tal. 17).
Ang Tagatulong na ito, ang Banal na Espiritu, ay hindi isang malayong puwersa, kundi isang napaka-personal na Presensya. Sabi ni Jesus, “Hindi siya matatanggap ng sanlibutan, sapagkat hindi siya nito nakikita ni nakikilala. Ngunit nakikilala ninyo siya, sapagkat siya’y nananatili sa inyo at siya’y sasainyo” (tal. 17). Ang Espiritu ay mananahan sa kanila, magbibigay ng gabay, kapayapaan, at karunungan mula sa loob.
Kahit marami nang itinuro si Jesus habang Siya ay nasa lupa (tal. 25), tiniyak Niya sa kanila na hindi nila kailangang umasa lamang sa kanilang alaala. “Ngunit ang Tagapagtanggol, ang Banal na Espiritu, na isusugo ng Ama sa aking pangalan, ang magtuturo sa inyo ng lahat ng bagay at magpapaalala sa inyo ng lahat ng sinabi ko sa inyo” (tal. 26). Isang napakalaking kaaliwan—para sa kanila noon, at para rin sa atin ngayon.
Hanggang ngayon, ang Banal na Espiritu ay aktibong kumikilos sa ating buhay. Habang taimtim nating binabasa ang Salita ng Diyos, Siya ang nagbibigay-liwanag dito, tumutulong sa atin na maunawaan ito nang mas malalim at maisabuhay nang tama. Ang Kanyang mahinahong paggabay ay laging naaayon sa Kasulatan—hinding-hindi sumasalungat, kundi laging nagpapalinaw.
Siya ang ating banal na Tagatulong: gumagabay kapag tayo'y nalilito, umaaliw kapag tayo'y nasasaktan, nagpapayo kapag tayo'y nalilihis, at unti-unting binabago tayo mula sa loob. Isang kapaki-pakinabang na paalala sa bawat sandali, hinuhubog Niya tayo upang maging higit na kawangis ni Jesus.
Kaya sa mga oras ng pagkalito, panghihina, o pangangailangan ng direksyon—alalahanin mong hindi ka nag-iisa. Ang Espiritu ng katotohanan ay nasa iyo, kasama mo, at laging handang tumulong.