Magtiisan kayo sa isa't isa

Huminto si Nancy sa likod ng isang kotse habang naka-red ang ilaw noong isang araw at napansin niya ang isang makulay na sticker sa likod ng bintana ng sasakyan na may matapang na nakasulat: “Bagong Driver. Pakiusap, Magpasensya.” Sa dami ng kwento (o karanasan) tungkol sa galit sa kalsada, napakagandang paalala ito na maging mapagpasensya sa ibang mga motorista.
Maaaring abala tayo sa ating araw-araw—nagmamadali, tinatapos ang mga gawain, at iniiwasan ang mga sagabal. Madaling malunod sa dami ng kailangang gawin—mag-check ng listahan, sumagot sa mga mensahe, at lumipat mula sa isang tungkulin patungo sa susunod. Sa gitna ng lahat ng ito, nagiging mainitin ang ulo natin o nawawalan ng pasensya kapag may taong nagpapabagal sa atin, humihingi ng tulong, o kumikilos sa paraang hindi natin nauunawaan. Ngunit kapag huminto tayo at inalala kung paano nakitungo si Jesus sa mga tao, mapapansin natin ang kakaibang pag-uugali at pagtrato Niya sa kapwa.
Hindi nagmamadali si Jesus. Hindi Niya tiningnan ang mga tao bilang sagabal—kundi bilang mahalagang nilalang. Maging ito man ay isang babaeng may sakit na humipo sa Kanyang damit, isang bulag na sumigaw mula sa karamihan, o mga batang gustong lumapit sa Kanya—huminto si Jesus. Tiningnan Niya sila sa mata, pinakinggan ang kanilang mga hinaing, at tumugon nang may malasakit. Nagturo Siya, nagpagaling, nagpalakas ng loob, at nagmahal—kahit gaano pa kaabala ang araw o kalaki ang tao sa paligid.
Bilang mga tagasunod ni Jesus, tinatawag din tayong mamuhay sa ganitong paraan. Sa Efeso 4:1, hinihimok tayo ni Pablo na “mamuhay nang karapat-dapat sa pagkatawag na ibinigay sa inyo.” Ano ang ibig sabihin nito? Sa talatang 2, malinaw ang sabi niya: “Maging lubos kayong mapagpakumbaba, mahinahon, at matiyaga. Magmahalan kayo at magpasensyahan.” At sa talatang 3, sinabi niya na “pagsikapan ninyong mapanatili ang pagkakaisa na kaloob ng Espiritu sa pamamagitan ng kapayapaang nag-uugnay sa inyo.”
Ang ganitong pamumuhay ay nangangailangan ng pagbagal, pagtingin sa iba sa pamamagitan ng biyaya, at pagtrato sa kanila nang may kabaitan at malasakit—tulad ng ginawa ni Jesus. Hindi natin palaging alam kung anong pinagdadaanan ng ibang tao—mga pasaning dala nila, o tahimik na labang hinaharap nila—ngunit maaari tayong maging maunawain. Maaari nating piliing maging matiisin kaysa magalit, umunawa kaysa humusga, at magmahal kaysa maging manhid.
Magsikap tayong maging mas maingat sa ating araw-araw. Sa halip na magmadaling lampasan ang mga tao, hangarin nating maipakita si Jesus sa ating mga salita, kilos, at pag-uugali. Nawa’y maging buhay tayong larawan ng Kanyang pag-ibig at biyaya sa bawat taong ating makasalubong—isang sinag ng Kanyang kapayapaan sa mundong uhaw dito.