Pag-asa sa Kalungkutan

Si Louise ay isang masigla at mapaglarong babae na nagbigay ng ngiti sa lahat ng kanyang nakilala. Sa edad na lima, siya ay kalunos-lunos na namatay sa isang pambihirang sakit. Ang kanyang biglaang pagpanaw ay ikinagulat ng kanyang mga magulang, Day Day at Peter, at sa aming lahat na nakatrabaho nila. Nagdalamhati kami kasama nila.
Gayunpaman, natagpuan nina Day Day at Peter ang lakas upang magpatuloy. Nang tanungin ko si Day Day kung paano nila kinakaya ang sitwasyon, sinabi niya na kanilang nakakamtan ang lakas sa pagtuon sa kinaroroonan ni Louise—sa mga yakap ng pagmamahal ni Jesus. "Nagagalak kami para sa aming anak na ang panahon ay dumating na para pumasok sa walang hanggang buhay," sabi niya. "Sa biyaya at lakas ng Diyos, kayang-kayang lampasan ang kalungkutan at patuloy na gawin ang kaniyang ipinagkatiwala sa amin."
Ang kapanatagan ni Day Day ay matatagpuan sa kanyang tiwala sa puso ng Diyos na nagpakilala sa Kanyang Sarili sa pamamagitan ni Jesus. Ang pag-asa sa Bibliya ay higit pa sa optimismo lamang; ito ay isang ganap na katiyakan batay sa pangako ng Diyos, na hindi Niya sisirain. Sa ating kalungkutan, maaari tayong kumapit sa makapangyarihang katotohanang ito, gaya ng hinimok ni Pablo sa mga nagdadalamhati sa mga yumaong kaibigan: “Naniniwala kami na si Jesus ay namatay at muling nabuhay, at kaya naniniwala kami na dadalhin ng Diyos kasama ni Jesus ang mga natutulog sa kanya” (1 Tesalonica 4:14). Nawa'y ang tiyak na pag-asa na ito ay magbigay sa atin ng lakas at kaaliwan ngayon—kahit sa ating dalamhati.