Si Hesus Cristo ay muling nabuhay

Bago pumasok si Charles Simeon sa unibersidad sa Cambridge, England, mahal na mahal niya ang mga kabayo at damit, at umaabot sa malaking halaga ang ginagastos niya sa kanyang pananamit taun-taon. Ngunit dahil kinakailangan ng kanyang kolehiyo na dumalo siya sa mga regular na misa ng Komunyon, nagsimulang magpamalas ng interes si Simeon sa kanyang pananampalataya. Matapos magbasa ng mga aklat na isinulat ng mga mananampalataya kay Hesus, siya ay sumailalim sa isang dramatikong pagbabago noong Linggo ng Pagkabuhay. Bumangon siya ng maaga noong ika-4 ng Abril, 1779, at sumigaw, "Si Hesus Cristo ay muling nabuhay ngayon! Hallelujah! Hallelujah!" Habang lumalago ang kanyang pananampalataya sa Diyos, inilaan niya ang kanyang sarili sa pag-aaral ng Bibliya, panalangin, at pagsasama-sama sa mga serbisyo sa simbahan.
Sa unang Pasko ng Pagkabuhay, nagbago ang buhay para sa dalawang babae na dumating sa libingan ni Hesus. Doon nila nasaksihan ang isang malakas na lindol habang inililipat ng isang anghel ang bato. Sinabi niya sa kanila, "Huwag kayong matakot, sapagkat alam kong hinahanap ninyo si Hesus, na ipinako sa krus. Hindi siya narito; nabuhay siya, tulad ng sinabi Niya" (Mateo 28:5–6). Lubos na nagagalak, sinamba ng mga babae si Hesus at nagtakbuhan upang ipaalam ang mabuting balita sa kanilang mga kaibigan.
Ang pagtatagpo sa nabuhay na si Kristo ay hindi lamang nakalaan para sa sinaunang panahon—ipinapangako Niya na makilala Niya tayo dito at ngayon. Maaaring magkaroon tayo ng isang dramatikong pagtatagpo, tulad ng mga babae sa libingan o tulad ng naranasan ni Charles Simeon, ngunit maaari rin namang hindi. Sa kahit anong paraan ipinapakita ni Hesus ang Kanyang sarili sa atin, maaari tayong magtiwala na iniibig Niya tayo.