Ang Survival Story ni Juliane Koepcke ang Sole Survivor ng LANSA Flight 508

Noong 1971, ang 17-taong-gulang na si Juliane Koepcke ay sinipsip palabas mula sa isang eroplano matapos itong matamaan at masalanta ng isang kidlat.

Bumagsak siya ng dalawang milya sa lupa na nakakabit sa kanyang upuan at nakaligtas.
Nanatili siya ng 11 araw na nag-iisa sa gubat ng Amazon bago siya nasagip ng isang logging team.
Noong Bisperas ng Pasko, 1971, sumakay si Koepcke sa LANSA Flight 508 (isang Lockheed L-188A Electra turboprop na eroplano) kasama ang kanyang ina at 84 pang mga pasahero.
Umalis ang flight mula Lima, Peru, at nakatakdang makalapag sa Pucallpa, Peru, ngunit sinalanta ng isang lightning bolt. Ang sasakyang panghimpapawid ay nag-nose dive at nagkawatak-watak ang mga piraso. At si Koepcke na naka-strap pa rin sa kayang upuan ay natagpuan ang sarili sa labas ng eroplano na bumulusok ng humigit-kumulang na 9,000 talampakan (mga 1.7 milya) sa Amazon jungle.

Nang makakita kami ng kidlat sa paligid ng eroplano, natakot ako. Magkahawak ang kamay namin ng aking ina ngunit hindi kami nakapagsalita. Ang ibang mga pasahero ay nagsimulang umiyak ng umiyak at sumisigaw.
Tumalon ang eroplano at nag-dive. Ang dilim ng paligid at ang mga tao ay sumisigaw, pagkatapos ay ang malalim na pagngalngal ng mga makina.
Biglang tumigil ang ingay at nasa labas na ako ng eroplano. Nagfree-fall ako na nakatali sa aking upuan at nakabitin ang ulo. Ang bulong ng hangin ang tanging ingay na naririnig ko.
Pakiramdam ko mag-isa lang ako.
Kita ko ang canopy ng jungle na umiikot papunta sa akin.
Pagkatapos ay nawalan ako ng malay at walang naalala sa epekto ng pagbagsak ko. Nang maglaon nalaman ko na ang sasakyang panghimpapawid ay nasira nang halos dalawang milya sa itaas ng lupa.
Nagising ako kinabukasan at tumingin sa canopy. Ang unang naisip ko ay: "Nakaligtas ako sa isang air crash.

Si Koepcke ay malubhang nasugatan sa pagkahulog. Nabali ang kanyang collarbone, may malalim na hiwa sa kanyang mga braso at binti, at napunit ang isang ligament sa kanyang tuhod na nagpahirap sa kanya upang maglakad. Mabuti na lang at may karanasan siya sa gubat. Ang kanyang mga magulang ay nagtrabaho sa isang research station sa Amazon isang taon bago ang crash at marami siyang natutunan sa buhay sa rainforest.
Si Koepcke ay gumugol ng 10 araw na nag-iisa sa gubat. Naglakbay siya sa isang maliit na sapa, na iniisip na ito ang kanyang pinakaligtas na pagpipilian, at kalaunan ay nakatagpo siya ng isang bangka at isang landas na patungo sa kagubatan.Si Koepcke, na nagsabing halos siya ay mahina na maglakad sa pagtatapos ng pagsubok, ay sumulong sa gubat hanggang sa makahanap siya ng isang maliit na kubo. Matapos linisin ang kanyang mga sugat gamit ang gasolina, nakatulog siya. Kinabukasan, natagpuan siya ng mga tagabaryo at maya-maya pa ay naligtas.

Sa ika-10 araw na hindi ako makatayo nang maayos at naanod ako sa gilid ng isang mas malaking ilog na natagpuan ko. Naramdaman kong nag-iisa ako, tulad ng nasa isang parallel universe na malayo sa mga tao. Akala ko nagha-hallucinate ako nang makita ko ang isang malaking bangka. Nang hawakan ko ito at napagtanto na totoo ito, para itong isang adrenaline shot sa akin.
Ngunit [pagkatapos ay nakita ko] mayroong isang maliit na daanan patungo sa jungle kung saan nakita ko ang isang kubo na may bubong ng palm leaf, isang outboard motor at isang litro ng gasolina.
May sugat ako sa kanang braso. Puno ito ng mga uod na may isang sentimetro ang haba. Naalala ko na ang aming aso ay may parehong impeksyon at ang aking ama ay naglagay ng petrolyo dito, kaya kinuha ko ang gasolina at inilagay ito sa sugat.
Matindi ang sakit habang sinubukan ng mga uod na pasukin pa ang sugat. Nakahugot ako ng halos 30 mga uod at ipinagmamalaki ang aking sarili. Napagpasyahan kong magpalipas ng gabi doon.
Kinabukasan narinig ko ang mga tinig ng maraming kalalakihan sa labas. Para akong nakarinig ng mga anghel.

Lumipat siya sa Germany, kung saan ganap siyang gumaling mula sa kanyang mga pinsala. Tulad ng kanyang mga magulang, nag-aral siya ng biology sa University of Kiel at nagtapos noong 1980.Nakatanggap siya ng doctorate mula sa Ludwig Maximilian University ng Munich at bumalik sa Peru upang magsagawa ng pagsasaliksik sa mammalogy.