Sa Kailaliman: Ang Presensya ni Kristo sa Gitna ng Kadiliman

Ang San Fruttuoso Abbey ay tahimik na nakatago sa isang liblib na cove sa hilagang-kanlurang baybayin ng Italya, kinukupkop ng mga punong-kahoy at dagat. Maaabot lamang ito sa pamamagitan ng bangka o paglalakad sa paikut-ikot na daan, kaya't tila isa itong lugar na nakalimutan ng panahon—isang mapayapang tagpuan malayo sa ingay ng mundo. Ngunit sa ilalim ng kalmadong tubig ng kanyang bay, may mas malalim pang hiwaga. Kapag sumisid ka sa malinaw na tubig at lumubog ng halos limampung talampakan, unti-unting lilitaw ang isang misteryosong pigura: ang Christ of the Abyss, ang kauna-unahang estatwa sa ilalim ng dagat, na inilagay noong 1954.
Gawa sa tanso, inilalarawan nito si Hesus na nakatayo sa kailaliman, nakataas ang mga kamay patungong langit, waring umaabot sa liwanag sa gitna ng bughaw na katahimikan ng karagatan. Isa itong makapangyarihang simbolo—si Hesus, hindi nasa tuktok ng bundok, kundi nasa malamig at madilim na kailaliman ng dagat. At marahil, doon nga natin Siya kailangang matagpuan. Gaya ng sinasabi sa Awit 69, ang "kalaliman" ay mga sandali ng matinding lungkot at pagkalugmok, kapag ang buhay ay tila wala nang pag-asa. Ngunit nagpapaalala ang Kasulatan na kahit ang pinakamalalim na lugar ay hindi kayang paghiwalayin tayo sa Diyos—naroon din Siya (Awit 139:8), handang hilahin tayo mula sa kawalan. Ang nakalubog na rebultong iyon ay higit pa sa sining; isa itong tahimik na pahayag: kahit tayo'y nilulunod ng bigat ng buhay, si Hesus ay naroon na sa kailaliman, nakaabang, nakataas ang mga kamay—handa tayong salubungin, iligtas, at iangat pabalik sa liwanag.