Mga Gawa ng Kabaitan

Ilang buwan matapos makunan, nagpasya si Valerie na magkaroon ng garage sale. Si Gerald, isang kapitbahay na craftsman na ilang milya ang layo, ay sabik na bumili ng baby crib na ibinebenta niya. Habang naroon, nakipag-usap ang kanyang asawa kay Valerie at nalaman ang tungkol sa pagkawala ng pinagbubuntis nito. Matapos marinig ang kanyang sitwasyon sa pag-uwi, nagpasya si Gerald na gamitin ang kuna upang gumawa ng isang alaala para kay Valerie. Makalipas ang isang linggo, maluha-luhang iniharap niya sa kanya ang isang magandang bangko. “May mga mabubuting tao sa paligid, at heto ang patunay,” sabi ni Valerie.
Tulad ni Valerie, sina Ruth at Naomi ay dumanas ng malaking kawalan. Ang asawa at dalawang anak ni Naomi ay namatay. At ngayon siya at ang kanyang naulilang manugang na si Ruth ay walang mga tagapagmana at wala na ring mag-aalaga sa kanila. Doon pumasok si Boaz. Nang pumunta si Ruth sa bukid para mamitas ng mga natirang butil, si Boaz—ang may-ari—ay nagtanong tungkol sa kanya. Nang malaman niya kung sino siya, naging mabait siya sa kanya (2:5–9). Nagtataka, nagtanong si Ruth, “Bakit ako nakasumpong ng gayong pabor sa iyong paningin?” (v. 10). Sumagot siya, “Nasabi na sa akin ang lahat ng ginawa mo para sa iyong biyenan mula nang mamatay ang iyong asawa” (v. 11).
Kalaunan ay pinakasalan ni Boaz si Ruth at pinaglaanan si Naomi (ch. 4). Sa pamamagitan ng kanilang pag-aasawa, ipinanganak ang isang ninuno ni David—at ni Jesus. Tulad ng ginamit ng Diyos si Gerald at si Boaz upang tulungan na baguhin ang kalungkutan ng iba, maaari Siyang gumamit sa atin upang ipakita ang kabaitan at empatiya sa ibang taong nasasaktan.