Nang magluwag ang mga patakaran ukol sa pagsusuot ng mask noong pandemya, nagkaroon ako ng problema sa pag-aalala na laging mayroong mask sa akin doon sa mga lugar kung saan ito ay kinakailangan pa rin, tulad ng paaralan ng aking anak. Isang araw nang kailangan ko ng mask, isa lang ang nakita ko sa kotse ko: ang iniiwasan kong isuot dahil may blessed na nakasulat sa harapan.
Mas gusto kong magsuot ng mga mask nang walang mga mensahe, at naniniwala ako na ang salita sa mask na nakita ko ay labis na ginagamit. Ngunit wala akong pagpipilian, kaya nag-atubili akong nagsuot ng mask. At nang muntik ko nang ipakita ang inis ko sa isang bagong receptionist sa school, nahuli ko ang sarili ko, dahil sa salita sa mask ko. Hindi ko nais na magmukhang isang ipokrito, naglalakad sa paligid na may blessed na nakasulat sa aking bibig habang nagpapakita ng pagkainip sa isang taong sinusubukang malaman ang isang kumplikadong sistema.
Kahit na ang mga letra sa aking maskara ay nagpapaalala sa akin ng aking patotoo para kay Kristo, ang mga salita ng Banal na Kasulatan sa aking puso ay dapat na isang tunay na paalala na maging mapagpasensya sa iba. Gaya ng isinulat ni Pablo sa mga taga-Corinto, “Kayo ay isang liham mula kay Kristo, . . . hindi isinulat ng tinta kundi ng Espiritu ng Diyos na buhay, hindi sa mga tapyas na bato kundi sa mga tapyas ng puso ng tao” (2 Corinto 3:3).Ang Banal na Espiritu na "nagbibigay-buhay" (v. 6), ay makakatulong sa atin na mamuhay ng "pag-ibig, kagalakan, kapayapaan," at, oo, "pasensya" (Galatians 5:22). Tunay tayong pinagpala ng Kanyang presensya sa loob natin!
No comments:
Post a Comment