Pangamba

Ginising si Karen ng takot alas-tres ng madaling araw sa unang araw ng bagong taon. Ang bigat ng darating na taon ay bumalot sa kanya, puno ng pangamba. Ilang buwan nang dumaranas ng karamdaman ang kanyang pamilya, dahilan upang siya’y mapagod at mawalan ng lakas. Ngayon, ang mga alalahanin sa hindi tiyak na hinaharap ay lalo pang nagdulot ng takot. May mas masamang mangyayari pa kaya? tanong niya sa sarili, habang ang kanyang puso ay punong-puno ng kaba.
Naalala ni Karen kung paano rin nakaranas ng matinding takot ang mga disipulo ni Jesus. Kahit na inihanda at pinanatag na sila ng kanilang Guro bago Siya namatay, natakot pa rin sila nang dumating ang sandali. Nagpulasan sila nang Siya’y hulihin (Mateo 26:56); sa takot, itinanggi pa ni Pedro na kilala niya si Jesus (Juan 18:15-17, 25-27); at nagtago sila sa likod ng mga saradong pinto (Juan 20:19). Ang kanilang takot, dulot ng kaguluhan ng pagkakaaresto at pagpapako kay Jesus, pati na rin ng banta ng pag-uusig, ay nagdulot sa kanila na makalimutan ang Kanyang mga salitang nagbibigay-lakas: “Lakasan ninyo ang inyong loob! Napagtagumpayan Ko na ang mundo” (Juan 16:33).
Ngunit natagpuan ni Karen ang pag-asa sa sumunod na mga pangyayari. Ang kamatayan at muling pagkabuhay ni Jesus ay nagpamalas ng Kanyang kapangyarihan sa buhay at kamatayan. Pinatunayan nito na hawak Niya ang kapamahalaan sa lahat ng bagay. Bagamat hindi maiiwasan ang pagdurusa sa isang makasalanang mundo, pinanghawakan ni Karen ang katotohanang ang lahat ay nasa ilalim ng kontrol ng isang matalino at mapagmahal na Diyos. Ang pangako ni Jesus na Siya’y laging kasama—“Ako’y sumasainyo hanggang sa katapusan ng panahon” (Mateo 28:20)—ang nagbigay sa kanya ng lakas.
Habang iniisip ang mga disipulo, napagtanto ni Karen na hindi takot ang nagtakda ng kanilang kwento. Matapos nilang makita ang nabuhay na mag-uli na si Cristo, buong tapang nilang ipinahayag ang ebanghelyo, nagtitiwala sa Kanyang tagumpay. Inspirado ng kanilang halimbawa, nagpasya si Karen na harapin ang bagong taon nang may lakas ng loob, umaasa sa katiyakan na ang Diyos ang may kontrol.
Kahit na hindi tiyak ang hinaharap, manalangin tayona bigyan tayo ng lakas upang magtiwala sa mga pangako ng Diyos at humakbang nang may pananampalataya.