May isang siyam na taong gulang na bata na nakaupo sa kanyang desk, sa hindi inaasahan ay biglang nakaihi ang bata at ito ay tumulo sa kanyang pantalon. Nabasa ang pantalon ng bata lalong lalo na sa harapan na mahahalatang siya ay nakaihi.
Pakiramdam ng bata ay tumigil ang pagtibok ng kanyang puso dahil sa sobrang kaba. Paano ba ito nangyari hindi naman siya dating ganito. Kapag nalaman ng mga kaklaseng lalaki ito ay hindi na siya titigilan ng mga ito.
Kapag ang mga kaklaseng babae naman ang nakaalam ay malamang hindi na siya kakausapin ng mga ito habang buhay. Sobrang kaba ang nararamdaman niya kaya napayuko ang bata at nagdasal.
"Dear God emergency po ito. Kailangan ko po ng tulong. Limang minuto mula ngayon ay patay ako sa mga kaklase ko.
Matapos magdasal at maghintay ng sagot sa kanyang panalangin ay nakita ng bata ang kanyang guro na nakatingin sa kanya na para bang alam ang nangyari sa kanya.
Nang papalapit na ang kanyang guro, ang kaklase niyang si Susie na may dalang bowl goldfish na nakalagay sa bowl na puno ng tubig ang lumapit sa kanya. Natapilok si Susie sa harapan ng guro at natapon ang dalang tubig nito sa pantalon ng bata.
Nagkunwari ang batang nakaihi na siya ay galit sa pagkakatapon sa kanya ng tubig. At gayunman sa isip ng bata ay ang pagpapasalamat sa Diyos sa pagbibigay sa kanya ng tulong.
Kaya sa halip na maging katatawanan ang bata ay naging kaawa-awa ito sa paningin ng mga kaklase. Tinulungan ito ng guro at binigyan ng shorts pampalit sa nabasang pantalon nito.
Ang ibang bata naman ay nilinis at pinunasan ang desk ng batang nakaihi. Mabuti na sana ang nangyari ngunit sinisisi ng iba si Susie sa pagiging lampa nito.
Nang matapos ang klase, habang naghihintay sila sa bus ay nilapitang ng batang lalaki si Susie.
Sinadya mo ang pagkakatapon ng tubig no, tanong ng batang nakaihi.
Ganyan din ako dati, nakaihi rin ako, sagot ni Susie.
Lahat tayo ay dumaan sa mabuti at masamang pangyayari sa ating buhay. Dapat nating alalahanin ang ating naramdaman nung tayo ay nakaranas ng di-magandang karanasan at huwag pintasan ang mga taong pinagdaanan din ito. Lagi mong iintindihin ang hirap ng kanilang sitwasyon at ilagay ang sarili natin sa kanilang lugar at ipagdasal natin na tayo ay nasa maayos na kalagayan para tumulong sa mga taong nangangailangan.
May isang babae ang kinasusuklaman ang kanyang sarili dahil siya ay bulag. Kinasusuklaman niya ang lahat ng tao, maliban sa kanyang mapagmahal na kasintahan. Siya ay laging naroon para sa kanya.
Sinabi ng babae na kung maaari lamang siyang makakita ay gusto niyang magpakasal sa kanyang kasintahan. Isang araw ay may isang tao ang nagdonate ng pares ng mata para sa babae para ito ay makakita. At ngayon ay nakakakita na ang babae pati na ang kanyang boyfriend.
Ngayong nakikita mo na ang mundo, ay maaari mo na ba akong pakasalan, tanong ng kanyang boyfriend.
Nagulat ang babae ng makita at malaman niya na bulag din pala ang kanyang boyfriend. Tinanggihan ng babae ang alok nitong kasal sa kanya.
Umalis na lumuluha ang kanyang boyfriend matapos nito ay nakatanggap ng mensahe ang babae mula sa kanya---
"Mahal, ingatan mo na lang ang mga mata ko"...
Noong unang panahon isang anak na babae ang nagreklamo sa kanyang ama dahil miserable ang kanyang buhay at hindi niya alam kung papaano niya ito malalagpasan. Pagod na siyang maghirap at lumaban sa buhay. Tila pag may problema siyang nalulutas ay agad na naman itong papalitan ng bagong problema.
Dinala siya ng kanyang ama na isang chef sa kusina. Pinuno niya ang tatlong kaldero ng tubig at isinalang sa apoy. Nilagyan niya ang isang kaldero ng patatas, ang isa ay itlog at isang kaldero naman at coffee beans ang inilagay niya.
Tahimik lang ang ama habang pinakukuluan ang tatlong kaldero. Dumaing ang anak na babae na inip na inip sa paghinhintay sa kung ano ang ginagawa ng ama.
Makalipas ang 20 minuto ay pinatay na ang apoy sa kaldero. Kinuha niya ang patatas at itlog at inilagay sa plato. Inilagay din ng ama ang kape sa tasa.
Ama: Ano ngayon ang nakikita mo?
Anak: patatas, itlog at kape
Ama: tingnan mong mabuti, hawakan mo ang patatas
Hinawakan nga ng babae ito at napansin niya na ito ay lumambot. Pinakuha rin sa kanya ng ama ang itlog para ito ay basagin. Matapos balatan ang itlog ay nakita niya ang hard boiled na itlog. Pagkatapos ay ipinainom ng ama ang kape sa anak. Napangiti ang babae sa bango ng aroma ng kape.
Anak: ano ba ang ibig sabihin nito
Ipinaliwanag ng ama na ang patatas, itlog at coffee beans ay parehong isinalang sa kumukulong tubig. Pero ang bawat isa sa kanila ay may ibat-ibang reaksyon.
Ang patatas na matigas kapag isinalang sa kkumukulong tubig ay nagiging malambot.
Ang itlog na manipis at parang liquid pag isinalang sa kumukulog tubig ay nagiging matigas.
Gayunman, ang coffee beans ay kakaiba. Matapos itong isalang sa kumukulong tubig ay nag-iba ang tubig at nakagawa ng bagong produkto mula dito.
Ama: Saan ka ba dito? Kapag kinatok ka ba ng kahirapan at pagsubok paano mo ba ito hinaharap? Isa ka bang patatas, itlog o coffee beans?
Sa buhay, may mga bagay na mangyayari sa ating paligid, may mga bagay na mangyayari sa atin, ngunit ang tanging bagay na tunay na mahalaga ay kung ano ang mangyayari sa ating kalooban.
Alin ka diyan?
Sa loob ng tren ay nakasakay ang 24 taong gulang na lalaki at ng ito ay nakatingin sa bintana ay sumigaw ito..
Pa, tingnan mo ang mga puno ay nakasunod sa atin sa likod...
Ngumiti ang ama.
Isang pares na nakaupo malapit sa kanila ang nakapansin sa pagiging isip bata ng lalaki at sila ay nakaramdam ng awa para dito.
Bigla na naman sumigaw ang lalaki.
Pa, tingnan mo ang mga ulap, tumatakbo rin kasabay natin.
Hindi na napigilan ng dalawa at kinausap na ang ama ng lalaki.
Bakit hindi mo dalhin sa doktor ang anak mo?
Ngumiti ang ama ng lalaki.
Dinala ko na siya at ang totoo niyan ay sa hospital kami galing, ipinanganak na bulag ang anak ko, at ngayon lang siya nagsimulang makakita.
Lahat ng tao sa mundo ay may sariling kwento. Huwag mong husgahan ang tao dahil hindi mo sila kilala. Baka magulat ka pag nalaman mo ang kwento ng buhay nila.
