MAGSALITA SA MGA TAO TUNGKOL KAY JESUS

Si Pablo ay pumunta sa templo para sa seremonya ng paglilinis ayon sa kaugalian ng mga Hudyo (Gawa 21:26). Ngunit may ilang mga manggugulo na inakalang nagtuturo siya laban sa Kautusan at nais siyang patayin (talata 31). Agad na nakialam ang mga sundalong Romano, inaresto si Pablo, iginapos siya, at dinala siya palayo sa lugar ng templo—habang ang nagkakagulong tao ay sumisigaw, “Alisin siya!” (talata 36).
Paano tumugon ang apostol sa banta na ito? Hiningi niya sa kumander ng mga tropa na payagan siyang “magsalita sa mga tao” (talata 39). Nang payagan siya ng lider ng mga Romano, si Pablo, bagamat sugatan at duguan, ay humarap sa galit na karamihan at ibinahagi ang kanyang pananampalataya kay Jesus (Gawa 22:1-16).
Paano tumugon ang apostol sa banta na ito? Hiningi niya sa kumander ng mga tropa na payagan siyang “magsalita sa mga tao” (talata 39). Nang payagan siya ng lider ng mga Romano, si Pablo, bagamat sugatan at duguan, ay humarap sa galit na karamihan at ibinahagi ang kanyang pananampalataya kay Jesus (Gawa 22:1-16).
Si Pablo at ang makabagong Peter na ito ay nagtuturo ng isang mahirap ngunit mahalagang katotohanan. Kahit na pahintulutan ng Diyos na maranasan natin ang mahihirap na panahon—kahit na ang pag-uusig—mananatili ang ating gawain: “Ipangaral ang ebanghelyo” (Marcos 16:15). Sasamahan Niya tayo at bibigyan tayo ng karunungan at lakas upang ibahagi ang ating pananampalataya.

MALAKAS NA SUPORTA KAY CRISTO

Ang dalawa ay mas mabuti kaysa sa isa, sapagkat sila ay may magandang kapalit sa kanilang paggawa. Eclesiastes 4:9
Isang mananakbo sa London Marathon ang nakaranas kung bakit mahalagang hindi tumakbo sa malaking karera nang mag-isa. Matapos ang buwan ng matinding paghahanda, nais ng lalaki na tapusin ang karera nang malakas. Ngunit habang siya’y pasuray-suray na papunta sa finish line, napadapa siya sa sobrang pagod at halos bumagsak na. Bago siya tuluyang bumagsak, dalawang kapwa mananakbo ang dumampot sa kanya—isa sa kaliwa at isa sa kanan—at tinulungan siyang matapos ang karera.
Isang mananakbo sa London Marathon ang nakaranas kung bakit mahalagang hindi tumakbo sa malaking karera nang mag-isa. Matapos ang buwan ng matinding paghahanda, nais ng lalaki na tapusin ang karera nang malakas. Ngunit habang siya’y pasuray-suray na papunta sa finish line, napadapa siya sa sobrang pagod at halos bumagsak na. Bago siya tuluyang bumagsak, dalawang kapwa mananakbo ang dumampot sa kanya—isa sa kaliwa at isa sa kanan—at tinulungan siyang matapos ang karera.Katulad ng mananakbong iyon, pinaaalalahanan tayo ng manunulat ng Eclesiastes sa ilang mahahalagang benepisyo ng pagkakaroon ng kasama sa pagtakbo sa takbuhin ng buhay. Itinuro ni Solomon ang prinsipyong “dalawa ay mas mabuti kaysa sa isa” (Eclesiastes 4:9). Binibigyang-diin niya ang mga benepisyo ng sama-samang pagsisikap at pagkakaisa sa gawain. Isinulat din niya na ang pagtutulungan ay maaaring magdulot ng “mabuting gantimpala para sa kanilang pagod” (talata 9). Sa panahon ng kahirapan, ang kasama ay nandiyan upang “ibangon ang isa” (talata 10). Kapag ang gabi’y malamig at madilim, ang magkaibigan ay maaaring magsama upang “mainitan” (talata 11). At sa panahon ng panganib, ang dalawa ay maaaring magtulungan upang “ipagtanggol ang kanilang sarili” laban sa kalaban (talata 12). Ang mga buhay na pinagtagpi ng pagkakaibigan ay nagtataglay ng malaking lakas. Sa kabila ng ating kahinaan at kahinaan, kailangan natin ang malakas na suporta at katiwasayan ng isang komunidad ng mga mananampalataya kay Jesus. Sama-sama tayong magpatuloy habang Siya ang gumagabay sa atin!
Sa kabila ng ating at kahinaan, kailangan natin ang malakas na suporta at katiwasayan ng isang komunidad ng mga mananampalataya kay Jesus. Sama-sama tayong magpatuloy habang Siya ang gumagabay sa atin!

ANG PAGSUNOD AY ISANG PAGPILI

Ang pagsunod ay hindi laging natural. Ang pagpili na sumunod o hindi sumunod ay maaaring magmula sa isang pakiramdam ng tungkulin o takot sa parusa. Ngunit maaari rin nating piliin na sumunod dahil sa pagmamahal at paggalang sa mga may awtoridad sa atin.
Sa Juan 14, hinamon ni Jesus ang Kanyang mga alagad, na sinasabi, “Ang umiibig sa akin ay tumutupad ng aking mga aral. . . . Ang hindi umiibig sa akin ay hindi tumutupad ng aking mga aral” (talata 23-24). Hindi laging madaling pumili ng pagsunod, ngunit ang kapangyarihan ng Espiritu na nananahan sa atin ay nagbibigay sa atin ng pagnanais at kakayahang sumunod sa Kanya (talata 15-17). Sa tulong Niya, patuloy nating masusunod ang mga utos ng nagmamahal sa atin nang lubos—hindi dahil sa takot sa parusa, kundi dahil sa pagmamahal.

Spiritual Fitness

Si Tre ay madalas sa fitness center, at halatang-halata ito. Malapad ang kanyang mga balikat, kitang-kita ang mga masel, at halos kasinlaki ng aking mga hita ang kanyang mga braso. Ang kanyang pisikal na kondisyon ang nag-udyok sa akin na makipag-usap sa kanya tungkol sa espirituwal na aspeto ng buhay. Tinanong ko siya kung ang kanyang dedikasyon sa pisikal na kalusugan ay kahalintulad ng pagkakaroon ng malusog na relasyon sa Diyos. Bagamat hindi namin napag-usapan nang malalim, inamin ni Tre na may “Diyos sa kanyang buhay.” Nag-usap kami nang matagal-tagal, sapat upang ipakita niya sa akin ang isang larawan ng dati niyang itsura isang apat na raang libra, di-kondisyon, at hindi malusog na bersyon ng sarili niya. Ang pagbabago sa kanyang pamumuhay ay gumawa ng malaking epekto sa kanyang pisikal na anyo.
Sa 1 Timoteo 4:6-10, binibigyang-diin ang kahalagahan ng pisikal at espirituwal na pagsasanay. “Sanayin mo ang iyong sarili para maging maka-Diyos. Sapagkat ang pagsasanay ng katawan ay may kaunting halaga, ngunit ang maka-Diyos na pamumuhay ay may halaga sa lahat ng bagay, may pangako para sa buhay na ito at sa darating na buhay” (talata 7-8). Ang pisikal na kalakasan ay hindi nagbabago ng ating kalagayan sa harap ng Diyos. Ang ating espirituwal na kalakasan ay isang usapin ng puso. Nagsisimula ito sa pagpapasya na maniwala kay Jesus, kung saan natatanggap natin ang kapatawaran. Mula doon, nagsisimula ang pagsasanay para sa maka-Diyos na pamumuhay. Kasama rito ang pagiging “pinalakas sa mga katotohanan ng pananampalataya at ng mabuting katuruan” (talata 6) at, sa tulong ng Diyos, ang pamumuhay ng isang buhay na nagbibigay karangalan sa ating Ama sa langit.

PAGHAHATID NG TULONG

Nang ang trabaho ni Heather ay magdala ng pagkain kay Tim, tinanong siya ni Tim kung matutulungan siyang tanggalin ang buhol sa bag ng pagkain. Nagtamo si Tim ng stroke ilang taon na ang nakalipas at hindi na niya kayang alisin ang buhol sa sarili. Masaya namang tinulungan ni Heather si Tim. Sa buong natitirang araw ni Heather, madalas bumalik sa kanyang isipan si Tim at naisipan niyang gumawa ng care package para sa kanya. Nang matuklasan ni Tim ang hot cocoa at pulang kumot na iniwan ni Heather sa kanyang pinto kasama ang isang nakaka-encourage na mensahe, siya'y naantig at naging emosyonal.
Ang paghahatid ni Heather ng pagkain ay naging mas makabuluhan kaysa sa inaasahan niya. Ganito rin ang nangyari nang ipadala ni Jesse ang kanyang anak na si David upang magdala ng pagkain sa kanyang mga kapatid nang magsimula ang labanan ng mga Israelita laban sa mga Filisteo (1 Samuel 17:2). Nang dumating si David na may dalang tinapay at keso, nalaman niyang ang higanteng si Goliath ay patuloy na nangangbastos at nagdudulot ng takot sa mga tao ng Diyos sa kanyang araw-araw na pang-iinsulto (mga talata 8-10, 16, 24). Nang marinig ito ni David, galit siya sa pang-iinsulto ni Goliath sa "mga hukbo ng buhay na Diyos" (talata 26) at nagpasya siyang kumilos. Sinabi niya kay Haring Saul, "Huwag mag-alala ang sinuman tungkol sa Filisteong ito; ang iyong lingkod ay pupunta at lalaban sa kanya" (talata 32).
Minsan, ginagamit ng Diyos ang mga pangyayari sa ating araw-araw na buhay upang dalhin tayo sa mga lugar kung saan nais niyang gamitin tayo. Maglaan tayo ng oras upang maging mapagmasid (at mapagpakumbaba ang puso!) at alamin kung saan at paano Niya tayo nais magsilbi sa iba.

Pagpili ng Buhay

Lumaki si Nathan sa isang pamilyang naniniwala kay Cristo, ngunit unti-unti siyang naligaw sa kanyang pananampalataya noong siya’y nasa kolehiyo, nalulong sa mga bisyo tulad ng pag-inom at pagdalo sa mga party. “Dinala ako ng Diyos pabalik sa Kanya kahit hindi ko ito karapat-dapat,” ani Nathan. Sa paglipas ng panahon, ginugol niya ang isang tag-init sa pagbabahagi tungkol kay Jesus sa mga estranghero sa mga lansangan ng malalaking lungsod sa US. Sa ngayon, tinatapos niya ang isang residency sa youth ministry sa kanilang simbahan. Layunin ni Nathan na tulungan ang kabataan na huwag sayangin ang oras sa hindi pamumuhay para kay Cristo.
Katulad ni Nathan, si Moises, ang lider ng mga Israelita, ay may malasakit din para sa susunod na henerasyon. Alam niyang malapit na siyang bumitaw sa pamumuno, kaya ibinahagi niya ang mabubuting alituntunin ng Diyos sa mga tao at ipinaliwanag ang magiging bunga ng pagsunod o pagsuway: pagpapala at buhay para sa pagsunod, sumpa at kamatayan para sa pagsuway. Sinabi niya, “Ngayon ay piliin ninyo ang buhay, upang kayo at ang inyong mga anak ay mabuhay. Sapagkat ang Panginoon ang inyong buhay” (Deuteronomio 30:19-20). Hinikayat sila ni Moises na mahalin ang Diyos, “makinig sa Kanyang tinig, at manatiling tapat sa Kanya” (talata 20).
Ang pagpili ng kasalanan ay may kaakibat na kaparusahan. Ngunit kapag isinuko natin muli ang ating buhay sa Diyos, tiyak na magkakaroon Siya ng awa (talata 2-3) at ibabalik tayo (talata 4). Ang pangakong ito ay natupad sa kasaysayan ng mga Israelita at higit na naisakatuparan sa huling gawain ni Jesus sa krus upang dalhin tayo sa pakikiisa sa Diyos.
Tayo rin ay may pagpipilian ngayon: Malaya tayong pumili ng buhay.

Magpatuloy sa Pagdarasal

Si Mila, isang baking assistant, ay nadama na walang magawa upang ipagtanggol ang sarili nang akusahan siya ng kanyang superbisor ng pagnanakaw ng raisin bread. Ang walang batayan na pahayag at kaukulang pagbabawas sa suweldo ay dalawa lamang sa maraming maling aksyon mula sa kanyang superbisor. “Diyos, tulungan mo sana ako,” ang panalangin ni Mila araw-araw. "Napakahirap magtrabaho sa ilalim niya, ngunit kailangan ko ang trabahong ito."
Ikinuwento ni Jesus ang tungkol sa isang balo na nakadama rin ng kawalan ng kakayahan at “naghanap ng katarungan laban sa [kanyang] kalaban” (Lucas 18:3). Bumaling siya sa isang taong may awtoridad na lutasin ang kanyang kaso—isang hukom. Kahit alam niyang hindi makatarungan ang hukom, nagpumilit siyang lumapit sa kanya.
Ang naging tugon ng hukom (vv. 4-5) ay napakalayo kumpara sa ating Amang nasa langit, na may pagmamahal at tulong na mabilis na tumutugon. Kung ang pagpupursigi ng biyuda ay napilitang magbigay ng aksyon sa isang di-makatarungang hukom, gaano pa kaya ang Diyos, na Siyang tunay na makatarungan, ang gagawa para sa atin (vv. 7-8)? Maaari nating pagkatiwalaan Siya na “magdala ng hustisya para sa kanyang mga hinirang” (v. 7) at ang pagiging matiyaga sa pananalangin ay isa sa mga paraan upang ipakita ang ating pagtitiwala. Nagpupursigi tayo dahil naniniwala tayong tutugon ang Diyos nang may perpektong karunungan sa ating sitwasyon.
Sa kalaunan, ang superbisor ni Mila ay nagbitiw pagkatapos magreklamo ang ibang mga empleyado tungkol sa kanyang pag-uugali. Habang tayo ay lumalakad sa pagsunod sa Diyos, magpumilit tayong manalangin, alam na ang kapangyarihan ng ating mga panalangin ay nakasalalay sa Kanya na nakikinig at tumutulong sa atin.